Nostalgji kam
Për oborret e vjetra të Gjakovës.
Për mure qerpiqësh, mbi hatlla.. mbuluar
Për qeremidet, e vjetra rënduar me myshk,
rreth e rreth oborrit.
Për vargojt e duhanit varur, në kunja druri mbi mure duke u tharë.
Për staza kalldremi gurësh prroi Krenës, Llukavcit, o Erenikut.
Për aromë fasligeni mbjellur anash, aromën e shpërndarë
Ujitur me sitilin e ndryshkur që rrinte nën trenët e marimangosur, të strehës së shtëpisë.
Për flladin e dhomave të sajë në ditët më vapë .
Për tangarin skaj minderit në dimër.
Për aromën e sapunit të vjetër në hamomxhikun e drunjtë.
Për kusinë e blozuar mbi zinxhirët e oxhakut në ashxhihone.
Për xhyzentinë e shtruar me qilimin kuq e zi.
Për lulet ngjitëse të kaltra që hapen e mbyllën mëngjes e mbrëmje,
Për sallangjakun në degën e manit ( dudit).
Për prallazin me fqinjë
Për dyert e vjetra të durit dhe gozhda ndryshkura . Për rezën e vjetër në to.
Për pusin aty skaj murit , shpesh të ndarë me komshi.
Për kofën e vjetër që rrjedhë, të shtypur nga perplasja mbi gurët pusit,
Për konopin e lagur të sajë.
Për çekrëkët e drehjeve të pambukt e mëndafshit.
Për aromën e specave të përzhitur me gjizë.
Për zhurmën e zërit të fëmijëve plot gjalli në rrugicë e sokak.
Për ezanet nga minaret e kambanat e kishës së Shën Nanout- Andonit.
Për ujin e këthjellët të Erenikut nën urën e Tabakëve.
