Më thirri deti, i kaltri det!
Në përqafim të isha me të,
Dallga ngado më përkëdhel,
Asnjë minutë rehat s’më lë.
Qeshte pulëbardha,qeshte me mua,
E shkreta ti moj vajzë se c’të gjeti,
Deti djaloshar me ty u dashurua,
Asnjë kokërr kripe për vete si mbeti.
Malli për detin e kisha dhe unë,
Gati dy vjet që nuk ishim parë,
Mbase kështu bëjnë ata që duhen shumë,
Për disa kohë rrinë pak të ndarë.