Na ish pjekur Ana lart në degë si ftua
Mu në mes të lagjes bënte batërdi,
Djemtë e asaj kohe bashkë me mua
Janë me vrimë në zemër dhe tani…
Ana kur u poq si një vile rrush,
Gjinjtë e saj në rrugë ne na piqnin sytë,
Burrave ua mbushte shtratin plot me prush,
Grave – me shushunja gjer në grykë.
Ana ndrronte stinët me një cep fustani
Dhe të fuste drithmat në korrik.
Djemtë agjëronin si Muhamet Kurani
Burrat shanin gratë…”gjella është pa kripë!”
Kur i shkonte Anës era nëpër kofshë
Mbapa bar-i njomë bëhej shkrumb,
Po të kapte syr-i saj të kapte gjarpri,
Vdekja është si mjalti nga një plumb,
Ana kalbi gjumin, gjumi vate, shkoi,
Ajrin e rralloi me supe, me qerpikë,
Pleqtë ndrronin ujin, ujin e çdo kroi
Djemtë u bënë të gjithë si azmatikë.
Na ish pjekur Ana si një shegë a ftua
Mu në mes të lagjes bënte batërdi,
Djemtë e asaj kohe bashkë me mua
Janë me vrimë në zemër dhe tani…