Rrugët e jetës s’janë të lehta,
Se në fëmijëri të qesh fytyra
Më pas diku bie e humbet shpresa,
E gjen forcën të ngrihesh në tjera mënyra.
Kur fillon të buzëqeshë dielli,
Papritur ti rrëshqet
Zë në gojë djall e të birin
Sërish uni të thërret.
Lëri lotët se nuk hyjnë në punë
Në do ripërtëritje bëhu e fortë
Në çaste të tilla bëje zemrën gur,
Që shpirti të mos ndjejë ftohtë.
Patjetër mbanë do ia dalësh,
Por mos prit të shpëtosh nga hallet
Sa të jesh aty veten do falësh ,
Se Jeta i ka gjithmonë rrugëdaljet.