Bora e bardhë, e bardhë pas xhamave,
në kafe “Tirana” hyre,
ti e rralla si dëbora
që në Tirane bie.
Vajzë e bukur, si vajzë e dashuruar,
qofsh e dashuruar dhe prej meje,
prej syrit tënd
lulëzojnë dhe sendet.
Ekspresi gjallërohet
e gjithçka bëhet sy.
Në tavolinën e fundit
dy pleqve kafja po u ftohet.
Të shikojnë ty.