Të gjitha i lashë të shkojnë,
Nga sot unë jam me ty,
E gjitha me ty jam…
Mos kërko shpërblimin e të vërtetës,
Nga ciflat e të harruarës
Mbi foletë e vjetra pa jetë
Që ndodhen në muze,
Në ishullin e harresës…
Jam në një kontinent
Me pamjen e një burri
Ku si në pasqyrë të shoh çdo mëngjes
Kur rrekesh të më zgjosh
Me dorën tënde prej mashkulli
Në rituale dëshirash
.
Sa mrekulli të jesh e gjitha e jotja
E të hapësh pafundësisht porta dashurie
Të një zjarri jetëdhënës…
Eja,
Prekma këtë lumturi
Prej mishi e prej truri,
Ti, o gjuetar fluturash
Që më plandos përdhe
Me të shtënat parajsore!
… Ne tashmë e dimë
Se koha matet vetëm me këto plandosje
Ku dëshira e çmendur
Më bën femrën tënde:
Gruan, të dashurën
E të çmendurën
Në daç më quaj…!
Kthetra të gjelbra degësh
Ngulen në flokët e mi të verdhë,
Më pengojnë e përgojojnë,
Duan të ma prishin këtë magji
Si shpirtra të këqinj!
… Kam hyrë në zenitin e moshës
Kur buzët e bëra eshkë nuk ngopen së piri,
Kur në frone realitetesh të pashpresa
Ngremë ëndrra ku vetë jemi mbretëresha!
… Tani
Nuk kemi pse takohemi
Nën pengesa drunjsh të kalbur
Ku britma e lumturisë,
Si çelësi i pranverës së hershme,
Na zgjon në vesën e mengjesit.
Mjafton një kalim i lehtë në anën tjetër të dhomës
E të të shikoj nga shtrati i hënës së plotë
Me syrin tim të gjelbër Përthyer mbi qafën tënde
E lotoj gëzueshëm si një hyjni,
Thjesht sepse të zotëroj!
Rënkime dëshirash,
Zjarre ofshamash,
Si para shkëputjes së një ylli…
Oh,
Sa u frikem ëndrrave të frikshme të përjetësisë
Që mund të sjellin ters!