Të dua moj çapkëne
Ty, unë të dua fort
Shpirt, o dritë Hëne
Diell, që s’perëndon.
Me ato takat tua
Porsi muzikë, “rrok’
Me ato nazet e tua
Shpirtin ma tundon.
Mundohem ç’të pëlqen
Për ty, dua ta realizoj
Kjo zemër mu bë “helm”
Ah… Ç’më sëmure moj.
Portë e zemrës, tënde
Në një, me zemrën time
Zemra më ndjen dhëmbje
Shpirti, ndjell lumturinë.
Sytë më janë verbuar
Sikur, kur shikoj Diellin
Vetmi, peshë e rënduar
Pa ty, më mungon qielli.
Hape-hape, ti atë zemër
Ç’po trokas… Me ulërimë
Fjala bosh, mbet pa vepër
Të lutem, falma dashurinë.