Në secilin vend
ka shumë budallë
askush s’i ndihmon
veç me ta tue u tallë.
Në qytet e fshat
ke për t’i takuar,
të tregojnë gjithçka
që s’je i interesuar.
Ecin shkujdesuar
fare pa menduar,
njerëzit i shikojnë
ai flet pa pushuar.
Llomotitin rrugëve
e prishin qetësinë,
ua merr mendja
se sollën lirinë.
Dita u shkon
në rrugë e qytet
nuk e di s’e ç’bën
nuk mendon as vetë.
Edhe ata njerëz
Zoti i ka krijuar,
prandaj t’kemi kujdes
pak për t’i këshilluar.
Vend e pa vend
ata gjithçka flasin
prishin qetësinë kudo
dhe vetëm bërtasin.
Për kurrgjë send
me ata ngatërrohesh,
po të kesh kujdes
se atëherë marrohesh.