Ne Tirane ka shume zhurmë,
Dielli pjek e djeg.
Une endem asfaltit pa shpirt,
Shpirtin e kam lene peng.
Dhe pres te fluturoj
Drejt brigjeve te mija
Ku rera eshtë flori,
Dallga dashuria.
Si ndenja kaq larg teje,
Si s’me mbyti merzija?
Po c’flas,ne vendin tim jam
E imja është gjithë Shqiperia.
Vetem aty kam ca gjera,
Ca gjera qe kane folene
Mes brinjëve thellë ne zemer,
Trokasin nuk duan te flene.
C’do strehez mban një kujtim.
Nje kenge qe s’u kendua,
Muzika funebre e dallgeve
Me thote mos pate harruar?
Si mund te harrohet shpirti?
Zemra leshuar ne duar?
Si mund ta fshij veshtrimin,
Lotet syve te tua?
Ditet i vras,ngrihen,i vras
Po netet,netet me vrasin mua
Dhe gjumin copëtuar e bej,
Mëngjeset me gjejne zgjuar.
Ne Tirane ka shume zhurmë,
Dielli pjek e djeg,
Une endem asfaltit pa shpirt,
Shpirtin e kam lene peng…