Me gërshërët tuaja më preve, e më le pa gjymtyrë
Më shkele e më robërove me pabesi
E sot, ty Evropë e pabesë
Edhe me sy mbyllur, t’i shoh e t”i njoh dredhitë
Përmbi një shekull, qëndroj me gjymtyrë të shkëputura
E trungun t’im me flatrat e mia e flladis
E kështu, e cunguar, edhe sot, mbajë plagët që më kullojnë gjak
Duke u përpjekur që t’i bashkoj degët e t’imIt Lis
Fluturoj krenare, balllartë, e pa frikë
E mbi flatrat e mia, bartë amanetin e të parëve
Asnjëher nuk do pranoj paqe me kushte
Duke më lënë në pesë pjesè të ndarë
Ju mund të më quani ballkan apo si të doni
Mirëpo, unë jam shqiponjë më rrënje Ilire, dhe e tillë gjithnjë do mbetem
E asnjëher nuk do pushoj së kërkuari
Që të mi këtheni të gjitha vatrat e Ilirisë së vjetër!