E Diela
Mē mëngjes unë hap dritaren
Mes aromash lule plot,
Dielli godet mbi parvaze ,
Rrezet brenda depertojne.
Vrapin marr për tek liqeni,
Mes freskis unë rend pa fund’,
Maratonën ndjej në vete,
Në finish kur do arrij.
E pastaj këmbkryq unë ulem,
Një cigare ndezë për qef,
Kafen sjell shpejt kamarieri,
E rufis atë me ngeh.
Tek mundohem të mbledh kohën,
E me të një lëmsh të bëj,
Fluturon e smbund ta mbaj’,
Në atmosferë ajo zë vend.
E nëse do të kapësh orët,
Një nga një që ti dallosh,
Ato bien si meteorët,
Humbasi s’mund ti shohësh.