Im atë na mblidhte të gjithëve për drekë
pa ardhur të gjithë nuk niste as kafshatën.
Kështu dreka ngjante përditë me një festë
dhe i mbushej shpirti që na kishte pranë…
Kur vinte fundjava na mblidhte dhe në darkë,
lodhej nëna duke pastruar dhe duke gatuar.
Por sapo na shihnin të gjithëve aty bashkë
u mbushej shpirti e buzëqeshin të gëzuar…
Aty në mes të familjes ngrinte qindra dolli
Për njerëz që i kishim e nuk i kishim pranë.
Pastaj të dy na shikonin me kaq ngrohtësi…
Sa mall e dashuri për gjithë jetën na dhanë.