PRITJE
Isha njeriu i pafajshëm, i humbur, konfuz.
Të doja pa çmim, pa prekje,
Me fjalën e ëmbël, në buzë.
Nuk di ku gabova, humbur pushtet.
Jeta më përplasi tej,..
Njohur, tmerrin e vërtetë.
Në një ditë të bukur si kjo,
Vetëm, errësirë shoh përreth.
Ti, brenda meje,
përlotur bredh e bredh.
Trokit pa ezituar, ndezur qiri.
Më është tharë loti!!
Nën një qiell të zhuritur për yje,
Qepallat rrëndohen,.. Nga pritja.