Iku vjeshta e na erdh dimri
Filluan shirat përsëri
Rrugët zbrazen nga njerzimi
Janë ftohur njerzitë përçudi..
Ftohet koha ftohen zemrat
Kur fryn era gjethet bien
Dhe përse vitet po kalojnë
Dashurit në zemra jan brukos..
Kur fryn era gjethet bien
Sikur po më marrin shpirtin tim
Për çudi djelli shpirtin ma ngroh
Dhe e qetësoj atë stuhi..
Gjethet rrugët kan mbuluar
Si mbulon nëna fëmijët e sajë
Edhe deti tash u qetësua
Kur ne notuam bashkë të dy..!