Ah, dëshira është si një ëndërr kristali
Që trazon dhe retë me mjegullimë
Eshtë ajo era e freskët ne maj mali
Eshtë lëndina e bukur me trendëlinë.
Eshtë ai zogu që ndërton çerdhe
Ai ylberi që bie përtej në brinjë
Është bilbili që këndon mes dege
Ngjan me lulet kur lëshojnë filizë
Është hëna verdhullore kur ndriçon
Ajo rrezja që vjen në agim me brengë.
Ai uji që bëhet ujëvarë që shkumbon
Është porta ku dikush ëmbël troket
Është dashuria e parë e prerë në mes.
Është trëndafil që sython në maj
Ajo pritja e gjatë që pret e pret
Është jeta me të mirat e të këqijat në radhë
Eshtë ai flladi i detit me dallgë
Me pulëbardha e zgalema në mes
Është rëra e detit që preket me hap
Është shoqëria e re që ke në jetë.
Është një kurorë që të rri si dhuratë
Është një fjalë që të vjen kur s’e pret
Është një çudi kur ti e se ke mëndjen fare
Tjetër çadër që kërkon të mundë rrebesh