Plot një shekull mbushet sot
Kur ra hasmi mbi Galicën
Njëqind vjet po mbushën plot
Kur përfshiu zjarri Drenicën
Vjen e vret pa mëshirë Serbia
Ulur galuc të guri votrës
Në zi u vesh mbarë Arbëria
N`dhe për se gjalli të shtinë vaji i motrës.
Nëna tmjera kah flitet shqip Vajtojnë gurë e vajtojnë varre Si erdh puna në gjak të ulur Me mbaru shqipja me marre?!
Një rrufe shkrep në cep të Drenicës
Paska lind Nëna `i drangua
Në kullën e Bejtë Galicës
Rrethatore e pushkë shtrëngua.
Sa i kish nxirë djalit mustaku
Mbi kokë hije i kishte plisi
Porosinë që ia la plaku
Flamurtar e nderoi fisi
Lëshoi kushtrimin, ushtoi Qyqevica
Pushkë lajmëtare e Lirisë
Si një, në këmbë u ngrit Drenica
Zemër zjarr e shqiptarisë
Dhe jehona mori malet
Llap e Shalë , nMalësi të Madhe NDukagjinë , e në Sharr nuk ndalet
Nga Peshterri në Dibër t`Madhe
Gjithkund djalit i shkrepi pushka
Komandantit nga Drenica
Ndër beteja flakë e prush
Komandant Azem Galica
NKuvend të Shkodrës n Komitet
Ku Hasani mblodhi Parinë
Azem Bejta komandant
Shqipeve t` malit do ju prinë
Dymbëdhjetë vjet shteg me shteg
Bashkë me Shotën Heroinë .
Pushkët e tyre si rrufe qielli
Pëllëmbë për pëllëmbë mbrojtën Arbërinë.
Me Azemin, si lisa mali
Shokë të pushkës nga mbarë Arbëria
Armikut i futën frikën
“N`hall me ta pat ra Serbia”!
Por armiku nuk flenë kurrë
Lirinë shqipes do me ja nxi
Halë në sy e kish Azemin
Rrethoi vendin me ushtri
Luftë e madhe tri netë e ditë
Kush pat pushkë shkoi aty me vdek
Zjarr e hekur aty u shkrinë
Kurrë Drenica s`e la vetë.
Por se vdekja vjen për trimat
N` fushë të nderit për atdhe
Azem Bejta me plagë të renda
E bënë vdekjen “si me le”!
Një rigë shi e mbuloi trimin
Nga sytë e bukur të Shotës Heroinë
Lotët e shokëve rreth e çark
Që si lisa pranë i rrinë.
Porosia e Komandantit
Luftën kurrë mos me ndalë!
Të gjithë s`bashku zgjodhën Shotën
Komnandante, trimereshë e rrallë.
Vazhdoi lufta kurrë pa pushuar
Brez pas brezi deri sot.
Azem Galicën patën frymëzim
Luftuan trimat, n` stinë e mot.
“Prite Azem Galicën “ ishte frymë lufte
Me shumë mburrje e mbajti rinia.
Plot një shekull u ruajt ndër breza
N`zemër e mbajti gjithë shqiptaria.