Çohu he burrë
merrë rrugë me kambë t’djathtë
pa fjalë t’mëdha, pa falmëshnet
pa premtime, pa kërkimfalje
veç çohu e zdeshe rrobën
që nuk t‘rri ma
Çohu
e mos u tremb
kur sheh andrrat e shkyeme
pikën e shpis gjithka tuj pikue
nanat tuj hangër thojt prej halli
shtrëngou burrë e prej gjumi çohu
zhvesh rroben e t’parit
shko si bir i këtij dheu
vedit merr
gjakun e të vramëve
eshtnat e të zhdukunve
ofshamat e fatkqijave
e vajin e fëmijve
maleve lindë
Çohu burrë
i pari shpisë ka tagër
jo veç me ndejtë krye vendi
po me punue me mend e urti
t’mos çoj rrënim e fikë shpijet
Ec burrë, sje i pari
rruga e drejtës nuk njeh kujë
veç kambë që s’dridhet
nisu sa krejt gjethet s‘kanë ra
sa krejt zojt s’kanë ikë
Ec burrë, kjofsh i mrami!