Kush ta theu zemrën tande?
Kush me lot ti ka mbush sytë?
Kush të ka ba moj erë pa fllade?
Kush të largoj s’të mori n’grykë?
Kush të thau Dimën Verë
lulet tuja rranjë për rranjë ?
Kush e pat shpirtin aq vnerë
t’mbyti zemrën n’mjegullnajë.
Kush pra kush ban me m’kallzu
s’të shof dot tuj tret përditë
Fjala n’shpirtë n’të asht’ drynu
rroke Diellin lshoj pak dritë.
Bane veten shpirtë Zanue
bane detin flladanjë malesh.
Bane qiellin sofër t’lumnume
bane lotin kangë maj krahash.
(E mos e qaj kryt për kurkan
kshtu ju bjen ksula taman)