Më pëlqejnë të gjitha gjuhët
Kam dëshirë të gjitha ti dëgjoj
Po më e shtrenjtë është gjuha e nënës
Gjuha Shqipe që shumë e adhuroj .
Më pëlqen të shëtis në botë
dua ta njoh botën nga brënda
Po shëtis nëpërmjet vargut
Me fllad të bukur të dalë nga zemra .
Dua të gjithë njerzit të kenë paqe
Dua diellin ta kthej tek të gjithë të ndriçojë
Ajri i mbrëmjes le të zgjasi dorën
Ti mbush me oksigjen të gjithë njësoj .
Dua në udhëtim të vargut
Bijë dhe bija gjuhën mos harroni
Se gjuha e nënës është e zhytur
Në ishullin e shpirtit tuaj
Çdo fjalë dhe gërmë është thesar
Ç’do bukuri të jetës aty e ndërtoni .
E ushqeni shpirtin tuaj me fjalët Shqip
Se gjuha Shqipe është magji e derdhur
Se ajo kur di ta përdorësh me bukuri
Ajo është farë që ti e ke mbjellur.
Nëpërmjet gjuhës së nënës
Dua të uroj gjithë emigrantët
U uroj pushime të mbara në ç’do qytet që janë
U uroj miseardhjen
Të kalojnë bukur aty ku shpirtin kanë!
U uroj të kenë mirësi dhe shëndet Edhe aty ku rrugët të ngushta janë
Shpresa kurrë të mos zbehet
Aty ku punojnë dhe udhëtojnë në ç”do anë .
Vargje zemre i shkruaj plot dashuri
Si buqetë lulesh me larmi ngjyra
Dashurinë e shkrojta me gërma të mëdha
Për gjuhën shqipe dhe Bijë e bija .
Dhe nisa të shkruaj ç”farë brenda
ndjej
Zemra nis e flet e pena më qetson
Ikën bijtë e Shqipes u shpërndanë nëpër botë !
Lanë një thesar që atje nuk e gjejnë dot .
Po flet Shqiponja krahët i përplas
Për bijtë e saj zemra i pikon
Koha ecën paralel me hapat
Gjuha e SHQIPES kudo i ledhaton.