I thash vetes mos bjer n’dashni!
I’a ndalova shpirtit me jetu…
Zemrës i vuna kusht mos me pas ndjenja.
Dashnia nuk asht per mu, prapë e binda veten!
Kam jetu vargje dashnis tu i knu.
Kam parë të dashurohen…
Te puthen rrugëv t’qytetit të dashuruarit,
Miliona perqafime i kam perjetu!
E n’fund, të fundit i kam shëndrru n’vargje.
Mos bjer n’dashni i thash vetes!
E korruptova ndjenjën.
Burgosa epshin n’shtatë palë qeli..
Veç afshin e buzve mos me ndi!
Nuk kisha me ra n’dashni!
Por, të takova ty!
Të pash në atë ditë me shi
E një botë tjetër perjetova.