Disa më thonë: “ Je naive…?!”
Ndoshta kam lindur e tillë, apo
vitet më mbajtën në guackë, të
lidhur mëngjes e darkë me zinxhir…..
Një lot mblidhet qerpikut,
e mbaj fortë të mos dalë,
ç’ka shpirti s’mund ti them,
ndaj më shihni shpesh pa fjalë…
.
Më kujtohen fjalët e nënës: “Mos
u lëndo nga pickimet pa peshë…”
Kur përlotem i ankohem hënës
dhe perçe maskimi në diell vesh….
“ Mis iu dorzo kurrë fatit, as
lëndimet mos i prano, për
shpirtin tënd të kristaltë, të
bukurën në fund të botës kërko….”