Eja trup livadit rrugës për n’krua
si drugëz mes pejve t’vekut futu mes hijeve
mos u ngut sytë e mallit dua me i ngi
me xhemperin bojë allit
mbi gjoksa kapërthy
Eja trup livadit rrugës për n’krua
si rreze dielli mes gjetheve futu nëpër hije
mos u ngut dita asht e shkurtë për sytë e mallit
unë dua me t’pa e mos m’u ngi
Ndalu n’hije t’çetinës e kapu për rrema
lakohu me t’ra flokët përfundi ijeve
xhemperi me t’u shpërthekua
kmisha me tu shky
shtatin e bardhë dua me ta pa si n’andërra
kur bahem trim e gjuhën ta pi
Mos shko të dbani pa u ngjitë kodrës
përmjetin tue lakua
vithet dua me t’i pa si shalakatën
djersën rruzës si vadë tue t’shkua.