Si dielli pas stuhisë, ç’ma gëzon zemrën,
Me polen të lules, ç’ma mjaltos ëndrrën.
Përmes syve tu, ndryshe botën shikoj,
Në qerpikun tënd, lotin s’mund ta duroj!
Në buzëqeshjen tënde, ëndrrat marrin krah’
Të kam gëzim jete, të dua sa më s’ka.
Ti je kaq e ëmbël, dashuria ime hyjnore,
Sorkadhja ime e ëmbël, e bukura lulebore!
Strofa më e bukur e poezisë së shkruar,
Shiu i butë në shkretëtirën e shkrumbuar.
Shërimi i një sëmundjeje t’lodhshme, t’gjatë,
Burim oksigjeni për shpirtin çdo ditë e natë!
Refreni i këngës më të bukur të kënduar,
Lulja aromë dehëse gjithmonë e lulëzuar.
Të kam thellë në zemër, je lozonjarja ime,
Me ty jam i lumtur, më sjell vetëm gëzime!