PËR TY HISTORIA IME
Ti që di të lumturosh shpirtin, je një ëngjëll i dlirë.
Por njëkohësisht je dhe një dreq,
Larg më mban, bërë të ndihem fatkeq.
Ti, ari i dritës me guitje harabelësh, zgjim në mëngjes.
Ti ëndërr simorgh, grimkohe, mjeran më lë të pres.
Ti psherëtimë e trembur e një natë mahnitëse.
Hezitoj të zgjas dorën të të prek.
Ti, qiell zjarresh të epërm,
Anije e ankoruar mes një të trazuar det.
Klithmë pasioni e një mendjeje lakuriqe,
Arratsje, shpërfillje, gëzim, parajsë që shkëlqen.
Gjirizi i pafund,..diçka e shenjtë!