Nëna Terezë, me emrin e lindjes Gonxhe Bojaxhiu, lindi më 26 gusht 1910 në Shkup, atëherë pjesë e Vilajetit të Kosovës në Perandorinë Osmane. Ajo ishte bijë e një familjeje shqiptare nga Mirdita, e njohur për besimin, humanizmin dhe dashurinë për kombin. Prindërit e saj, Nikolla dhe Drane Bojaxhiu, e rritën me vlera të thella atdhetarie dhe bamirësie.
Që në fëmijëri, Gonxhja dëgjonte shpesh babain e saj të fliste për çështjen shqiptare dhe për nevojën që populli ynë të ishte i lirë. Pas vdekjes së babait, ajo u rrit me frymën e fortë të nënës shqiptare, e cila e mësoi ta dojë Zotin dhe njerëzit me gjithë zemër.
Edhe pse jetën e saj e kaloi në Indi duke u përkushtuar ndaj më të varfërve të botës, Nëna Terezë kurrë nuk e mohoi prejardhjen e saj shqiptare. Ajo shpesh e shprehte me krenari origjinën e vet, duke thënë:
“Unë jam me gjak shqiptare, me shtetësi indiane dhe me zemër i përkas botës.”
Ajo vizitoi Shqipërinë për herë të parë në vitin 1989, ku u prit me nderime të mëdha. Me këtë rast, ajo u lut në tokën e të parëve të saj, duke e quajtur atë “tokë të shenjtë që më ka dhënë jetën”.
Nëna Terezë u shpall Shenjtore e Kishës Katolike nga Papa Françesku më 4 shtator 2016, duke u bërë gruaja më e njohur dhe më e nderuar me origjinë shqiptare në historinë botërore.
Sot, e gjithë bota e njeh si simbol të dashurisë, paqes dhe përulësisë, por ne shqiptarët e kujtojmë edhe si bijën tonë më të ndritur, që nderoi kombin me veprën e saj hyjnore/Shqiptaret/