Erdha ne kete jete
Jo se deshta vete
Perendia e deshti, e beri.
Plotesoj nje deshire.
Deshiren e prindeve te mi.
Pa kuptim, jeta pa femi.
Donin syte e mi,me pa drite.
Donin oksigjen,me marre fryme.
Zoti mbi gjitheçka
Bene ate qe se ben njeriu.
Ben me te miren qe deshiron .
Per te sjell gezim e lumturi.
A kam faj une si femi!
Per ty,qe me merr jeten o njeri.
Per ty,qe me merr prindet e mi.
Per ty, qe me le te rritem jetim.
Ah.. ç’po shohin syte e mi.
Vdekjen time ,nen rrenoja.
E mallkuara lufte,bombardime.
Nga ty kushdo qofte,o njeri,I pashpirt.
Ah..ç’po shohin syte e mi.
Prindet e mi nen rrenoja.
Te dermuar, te trishtuar.
Per femijen qe lene jetim.
Ah…ç’po shohin syte mi.
Kufoma per toke,shkel si miza.
Femi te mbijetuar te uritur.
Te pastrehe e te xhveshur.
Çfar faj I kemi ne,kesaj bote.
Perveç te rritemi te mbijetojme.
Mallkuar qofte kjo jete e padrejte.
Qe vritet njerezimi,prej njerez pa shpirt.
Jemi me te pafajshmit ne kete bote.
Askush si Ne, Ukraine,Palestine mos e provofte.
Zoti na solli ne jete,njeriu po na e rremben.
Vetem nje force madhore…,mund te na shpetoje.