Përpara se të vije ti
unë isha si notat e një partiturë
shpërndarë mbi kapakun e një pianoje
Edhe përroi që rridhte
pranë shtëpisë sime
s’ishte gjë tjetër përveç
se një masë anonime uji
në një kërkim të pamundur të detit
Netëve flija pak ose aspak
duke ndjekur zhvendosjet e ajrit
nga krahët e zogjve
dhe duke shfletuar
arkivat e natës
Ishte i shqetësuar edhe ajri im
dhe merrja rëndë frymë
Përpara se të vije
format e buzëqeshjeve të mia
kishin shkuar me leje të zakonshme
në një manastir për t’i shpëtuar
magjive të zeza
Ti erdhe përpara se te mbaronte mesha
bëre një reverancë para meshtarit
dhe më rrëmbeve për dore
duke më bërë pjesë të çastit
Tashmë notat e shpërndara të partiturës
janë bërë simfoni dhe mbi pianon e bukur
pulit sytë e bukur një vogëlushe flokëzeze
Sot ndoshta do të jetë kohë e mirë…