Ah! Gurbet, ti qofsh mallkue!
Ndër këto rrugë e trotuare,
Eci Gjakovën tue kujtue,
Për me futë në memoare.
Shkoi e iku, mbaroi rinia.
Në dhe të huej, m’ zu pleqnia
Këto kujtime veç në kujtesë
Po i shkruaj për mos harresë
.
Në këta hapa në rrugë mërgimi
Se si m’vjen, Gjakova pranë.
Ma nxë frymën mallëngjimi,
Edhe i herë Çabratit ti dal matanë.
E të këthehem mes Çarshie…
Që më kujton ato vite rinie
Aty është Gjakova
Aty
Dritaret më grila shikojnë mbi kalldrem
Aty
Çepenat lëshohen e ngritën mëngjes e aksham
Aty
Çabrati me krenari Krenën vështron
Si qytetit vjetër gjarpëron
Aty
Nën Urën e Tabakëve Ereniku rrjedhën vazhdon
Aty
Ku zëmra edhe tik- takun e orës e ndryshon
Aty është Gjakova