Thursday, June 19, 2025
HomeKulturëLetersiBruna Gosa-Don Kishoti

Bruna Gosa-Don Kishoti

Kam lindur në mjegull, në tokë me kujtime,
ku fjalët e vërteta shiten si thërrime.
Nuk kam kurorë, as shtëpi në kështjellë,
por kam zjarr në gjoks dhe shpatën në shpirt.

Në shpatën time mbaj ëndrra të vjetra,
me helmeta shprese dhe zemra të shkreta.
S’jam kalorës i lavdisë pa shkak,
por shpirt që kërkon një vend më pak gjak.

Kur rrënojat më flasin dhe nata më thërret,
unë ngrihem përsëri, edhe kur askush s’pret.
Nuk më blen dot frika, as turmat që heshtin,
unë eci përpara, drejt reve që flasin.

Unë jam himni i të marrëve të ndritur,
Don Kishoti që s’ndalet, as kur është i fundit.
Në tokë, ku ëndrra digjet në baltë,
Unë jam zëri që s’fiket, jam fjala, jam flakë.

Në çdo rrahje timen ka dhimbje dhe dritë,
Mbi këtë beat ndërtoj kryengritje,
Çdo hap, bëj thirrje për drejtësi që s’frikësohet.

Jam Don Kishoti, i çmendur me zemër,
Që lufton me hije që populli s’i tremb.
Kundër korrupsionit, kundër harresës,
kundër frikës që vjen nga heshtja e vetes.

Helmeta ime nuk është prej hekuri,
por prej besës që s’thyhet nga shekulli.
Në çdo majë mali kam betuar një herë,
se kjo tokë s’do të bie, sado që të bjerë.
Shpatull më shpatull me legjendat ec,
Jam kalorës i çmendur, po zemra më digjet,
për një tokë që flijon, por shpesh as s’e n’digjet.

Frymën e çjerr mbi kështjella harrimi,
kundër bishave të pushtetit e trishtimit.
Kundër korridorëve ku drita nuk hyn,
kundër fjalëve të rreme që popullin e shkrijnë.

Mos më quani ëndërrtar pa kthim,
jam stuhia që zgjon gjakun e lashtësisë në çdo njeri trim.

Jam Don Kishoti, unë jam kalorësi i përjetshëm i lirisë.
Se kush lufton për ty, kurrë nuk është i vetëm.
Ai ka tokën, gjakun dhe një popull që endet në emblemë.
Zgjohem në çdo kohë kur shpresa është plagë.
Kalëroj mbi heshtjen që pret të bërtasë.
S’jam shpëtimtar, jam ai që nuk do lavde, as duartrokitje.
Vetëm për një beat që rreh,
si zemra kur beson, edhe kur dhemb.

Unë jam ai që nuk harrohet në mjegull,
Don Kishoti i çdo kohe, i çdo rruge pa fund.
Kur të bjerë heshtja si borë mbi turmë,
do dëgjosh një zë që thotë: “Unë nuk u dorëzova kurrë!”

Në çdo brez ka një Don Kishot.
Në çdo beat ka një zemër që lufton.
Në çdo njeri që nuk pranon heshtjen,
ka një kalorës pa fron.”

RELATED ARTICLES
- Advertisment -