Ritmet e nisjes pëshpërisnin
Nga pritja me zemër të sfilitur
Mozaik lotësh qetas rridhnin
Shtigjeve shpresëhumbur
Në kalendarin e zgjatur stinësh
Dëshirat nuk patën heshtje
Si mijëra grimca kristalesh
Ëndrrat tingëllonin qiejve
Sytë iu reflektonin shkëndijëza
Me vështrimin drejt tokës mëmë
Metropoleve derdhej djersa
Vendlindjen e kishin diell e hënë
Malli i grumbulluar digjej si zjarr
Heshtja thyente melodinë e fjalës
Atdheun e ruanin si thesar
Mbështjellë në arkivat e zemrës
Ndërtuan urë-lidhjen
Me dallendyshet i bëjnë udhëtimet
Rrëfejnë vajtje- ardhjet
Qiejve i kanë takimet