Më merr për dore e nisëm fluturim.
Në kaltërsitë e gjera kudo anë e mbanë.
Me krahë zane vizitojmë çdo Albë me dëshirë.
E nuk na shohin që u jemi pranë.
Jemi udhë ndriçuese e aura që shndrin.
Në ballë qëndron e prin karvanë.
Më bën sirenë e luajm me delfinë.
E kapitene mbi kresht më mban.
Më plas për brigjesh me furi.
Me shkumën e bardhë të bëhem valë.
Me vrull si fllad të qasem përsëri.
Si qytet guror më del përballë.
Me puthje të lehta e përkëdhelje
Vala e kripur si daltë po të gdhend.
Bëhem mall me fjalë e pëshpëritje.
E gur-ngujimin Jo-or-gji si sheqer e tret.
Të qasem ëmbël e s’përdor hile.
Vetminë gjurmoj të jem në çdo GJI.
Të them sërish:
- Ja ku më ke !!
Mos më kij frikë, se jam gjithmon me ty.
Nuk bëj magji e s’përdor kurrë truqe.
Jam kromozom me emoglobinë.
Jemi ushtarë me ngjyrë të kuqe
Mësoheni miq: jemi thjeshtë për të gjithë ndihmë !
Jam Kostanrdine në dete e oqeane.
Nëpër kratere me zemrat kumboj.
Jam ajkë burimi që gurgullon nga male.
Jam oksigjen që në çdo venë ju kur-oj.
Jam lutje, këshillë e më e sakta ide.
Qartësi mendimeve e të them kujdes.
Jam bashkë me Aurorat kudo e kushdo je.
Jam ALBA e kthjellët me çdo mëngjes.
Bashkë me pranverën tek bari me vesë.
Bëhem polen me lulet në lëndinë.
Me stinët ndërrohem e me zell them mirmëngjes.
Jam ëndrra më e pastër që mëkon dashurinë.
Mbiell e skalit arsyen të triumfojë.
Mburojë kam besën po ka shigjetime.
Me ëmbëlsi e në vazhdim me imtësi do të kuroj.
O qënie e vjetër bashkë me zemrën time.