Një ditë pyeta zemrën time…
Me kë duhet të qëndrojmë?
Qëndro me atë që të lë vend në zemrën e tij,
Sepse kushdo mund të të lërë vend në shtratin e tij…
Qëndro me atë që të bën të ndjesh gjithçka, madje pa të prekur…
Qëndroni me atë që njeh anën tuaj më të keqe dhe, në vend që të largoheni,
Qëndroni dhe ju ndihmon të bëheni më të mirë…
Qëndroni me atë që vazhdon të të kërkojë dhe të të pushtojë, edhe pasi të kesh tashmë…
Rrini me atë, telefonin e të cilit nuk e ndjeni kurrë nevojën ta kontrolloni…
Qëndro me atë që të shkruan në shpirt…
Qëndroni me atë që e do jo vetëm buzëqeshjen, pamjen dhe trupin tuaj,
Por edhe trishtimin, plagët dhe plagët tuaja…
Qëndro me atë që mendon për ty çdo minutë,
Të dëshiron çdo sekondë dhe të bën të qeshësh çdo moment…
Qëndroni me atë që është me ju për atë që jeni në të vërtetë,
Jo me atë që ai ose ajo dëshiron që ju të jeni.
Qëndro me atë që e kupton çmendurinë tënde dhe nuk dëshiron ta ndryshojë atë…
Qëndro me atë që të do në ditët e tua të këqija,
Sepse çdokush mund të të dojë në të mirat e tua…
Qëndro me atë që mund të dashurojë me pasion,
Të qeshë pa trishtim dhe të jetojë pa frikë…
Qëndro me atë që të bën të buzëqeshësh gjatë gjithë kohës,
Të bën një vend në ditën e tij dhe të mungon kur nuk je aty…
Qëndro me atë që nuk mund të kalojë një ditë pa folur me ty…
Qëndroni me atë që ju bën të ndiheni të veçantë…
Qëndro me atë që të heq frikën pa pasur nevojë të pyesësh dhe që di të të zhveshë shpirtin pa e kuptuar ti…
Qëndro me atë që të jep më shumë arsye për të buzëqeshur dhe asnjë për të qarë…