Jam robneshë e dorzueme
fanepsun mas teje
Zoti jem
nisa me e dashtë veten
tuj u pa n’sytë tu
trupit poshtë
verbt tu e ndi butin e gishtave
Hajde
merrëm
prekëm
dujëm
çmendëm
hi aty – ku veç ti di me hi
banm’ me u ndje gru
klithmë e gjamë me u ba
me u ba nji
frymën me ta marrë
pa ni për gja n’kët’ botë
Hajde,
se s’di mu ngi me ty