KLITHMA
Po i mbledhim krenaritë
Përmbi vuajtjen e një shekulli
Mbi heroizmin e nanës shqiptare
Gjakun e dëshmorëve ç’u bë si rreze dielli
Sa e deshëm ne lirinë
Shqipen e folëm me zjarr
Me luftë e mposhtëm robrinë
Sa trimi dëshmor ka rënë
Një nënë piskati fort nga gëzimi
Ndonëse plaga në shpirt i kishte mbetur
Gjaku yt birë u bë udhë çlirimi
Plumbi kockën sikur zjarri duke ia djegur
Lart ishte ngritur një shqiponjë
Sa fort e kishte marrë malli
Edhe njëherë me fol me heronjtë
Siç kishte folur për së gjalli
Era e krenarisë i largoi retë prej qiellit
Mbi atdhe flisnin gjurmët e robërisë
Nëna mbështolli plagën me rrezet
e diellit
Dhe më këmishën e lirisë