Në këtë qytet mungon ti.
Kam frikë të zgjohem me këtë fakt,
Më bezdisin kalimtarët
Të njohur e të largët.
Në këtë qytet mungon ti
Lulet kanë humbur lulëzimin,
Gjithçka mbulohet nga një tis
Reklame e zhgënjimi.
Pastaj ulemi të pijmë një kafe
Buzë detit në prag stuhie
Un’ të flas me kaq pasion e dhimbje
Sa thonë ‘tashmë është e çmendur
Ka humbur vetëdijen’.
Në këtë qytet mungon ti,
Unë vazhdoj të flas ende me vete.
(Ti kurrë nuk ringjallesh).
E bie një monotoni të zymtë
Një heshtje e pafalshme.