ERDHE NGADALË
Erdhe ngadalë
si thëllëzë e malit,
të pëlqeva shumë
e pëlqeve djalin.
U futëm në kopsht
e gjatë biseduam
dhe pas pak kohe
ne u përqafuam.
Buzët i bashkuam
shpirti u qetësua,
të shtrëngova fort
isha i hutuar.
Je sikur flutur
që të fali Zoti,
bukurinë tënde
e lakmova moti.
Me flokë të gjata
e syjeshile,
u fute thellë
në zemrën time.
Ecje ngadalë
me trupin si njalë,
më dole n’takim
pa bërë asnjë fjalë.
Fytyra të qeshte
buzët si qershi,
u mahnita shumë
nga kjo bukuri.
Më falë zemrën
ta fala jetën,
të dytë së bashku
do ta çmojmë t’vërteten.