Ti s’mund të ikësh
Ti s’mund të ikësh
Ti s’mund t’ikësh si mirazh ngjyrash,
E si flakë meteori t’ndriçosh veç një çast,
As të kalosh si prushërim fytyrash,
Nga një puhizë dashurie e mëndafshtë!
Ti s’mund të tërhiqesh si deti në zbaticë,
Pas një batice që ka përmbytur gjithçka,
As lulet t’i thash si e papritur ngricë,
As si zjarr t’shkrumbosh hapësira t’mëdha!
Ti s’mund t’i ndryshosh ligjet biologjike,
As reaksionet kimike t’i ndalësh në mes,
As jetën t’a bësh llogari matematike,
As minaren s’mund t’a fusësh në thes!
Jo asgjë, s’mund të ndodhë nga këto,
Gjithçka do ecë me ligje jete të saj,
Kur një zemër ndihet mirë aty ku do,
Lumturia ndihet nga skaji në skaj!