Adelina Pali-JASTEKUT DHE JORGANIT

Dua t’i kërkoj falje jastekut e jorganit,
për gjithë lotët e derdhur,
për dhimbjen e mbjellë prej trishtimit
Ata që më mbajtën ngrohtë në netët e ftohta,
që duruan çmënduritë e mia,
që u thanë në heshtje,
që përthithën trëndelinën e trupit
që buzëqeshnin kur i rrudhosja
në dëshpërimet e shpërthimet vullkanike
Jastek dhe jorgan… dy relikat shpirtërore,
vellot e netëve pa gjumë
shkuma e detit të kripur
këmisha e natës mbi lëkurë
Më falni për lotët o pergameni im
që i ruaj në sepeten e shpirtit.
Më falni për sekretin që s’jua thash kurrë,
edhe kur u grisja me dhëmbë
edhe kur u puthja në mungesë puthjesh,
kur digjesha furrë…
M’i falni lotët, ngashërimin
dhe një herë a një herë!