Kur ia puth gojën të dashurit tim
Sytë e smeraldtë i bëjnë dritë
Ndaj unë e dua për atë vegim
Të blertë i ka, si hala në pishë !
Kush si Ai të puthë s’ka ditur
As fjalë të ëmbël s’pati si mjaltë
Në mijëra yje lindur e fikur
Askush si ai s’pat shpirt të bardhë
Oh gëzimplotë është i imi djalë
Si burimet e maleve ku është rritur
Më mbështjell krahëve si qilibar
Fryma i vjen si pjalmi i pishës
Dhe ndjej një fllad që ndizet zjarr
Si ujë burimi kur merr hov mali
Flaka s’më tremb dhe vrapin e marr
Në pikla vese buzëqeshet fati!
Si mund të ndalem pa e dashur
Kur ai më thotë veç veten duaj
Nëse një ditë ty të lëndoj
Më hidh në lum veç ti mos vuaj