Buzëqesha,
kur më the të dua,
e kur më the
të kam yll.
Buzëqesha,
kur shoqërohesha me
hënën
dhe ti ishe dielli im
që më ngrohë.
Buzëqesha
Edhe atëherë,
kur më the
nuk të dua.
I buzëqesha hënës
yllit
diellit.
Buzëqesha përherë
edhe sonte
se ai yll,
ai diell
dhe ajo hënë
nuk shuhen kurrë.