…se edhe dashuritë vdesin, e shtrenjta ime,
me një gjeth në buzë, me një fjalë shpuzë…
…se edhe deti vdes, e shtrenjta ime,
mbi një erë të trishtuar, nën një shkëmb të vetmuar…
…se edhe vjeshta vdes, e shtrenjta ime,
në një livadh pa bar, në një shteg mërgimtar..
…se edhe ujërat vdesin, e shtrenjta ime,
nëpër mjegull të dendur, nën një re si ëndërr…
…kemi dashur shumë, kemi urryer shumë…
s’kemi si vdesim, e shtrenjta ime.