1.
Plis i bardhë,kurorë emblemë bardhësie
Plisbardhë-Atdheut emblemë shqiptarie
Plisbardhë-emblemë kombi mbi kokë
Kurorë mbi kreshta mali mbi këtë tokë…
Kurorë e bardhë e kësulëbardhë lavdie
Emblemë e lashtë,mburojë e simbol ilirie
Plis i bardhë, trashëgëmi për faqebardhë
Plis i bardhë n’tokë e n’kullë ogurbardhë
Plisbardhë,ballëbardhë për kokëbardhë.
Plisi i bardhë-mbi male gurëbardhë
Amanet stërhjyshor për vëlla e për djalë
Gërshtë kësulëbardhë e armëbardhë
Kësulë e bardhë për malësor si maje lisi
Simbol kombi simbol atdheu e shenjë fisi
Plisbardhi përpara falë jetë e kokë, se tokë
S’lëshon Atdheun,, pa ndërru kësulë n’kokë!
Balada e bardhë në kreshta me plisbardhë
Dhe Zeusi,Kryezot i Olimpit,me plis ka ardhë
Edhe Akili në epikë erdhi me plis në kokë
Hektori, Odiseu edhe Afërdita me plis n’tokë
Ishin Agroni, Teuta e Skëndrbeu plisbardhë
Buzëdeti,dhe Is.ail Qemali mjekërrbardhë!
Plisbardhë mbi kokë mbante trimi Galicës
Tok me trimin Ahmet Delia,dalëzotës i sakicës
Plisi i bardhë-ështl plisi i maleve të Sharrit
Bardhësi-plisi,në kokë t’legjendës Adem Jasharit…
Të bardhë ishin dimrat e acartë n’Dardani
Mbi çdo maje plisdimëri stinët zbardhi
Atje ku Gjuhë shqipe ishte gjuhë e parë
Kur Atdheut i thyen dhëmb e dhëmballë
E trazon politika, kjo bushtër me tinëzar
E ndau tërsinë- në copëza, në parti dhe fe
Këmbëkryq me hasmin ulen e bëjnë pazare
Nganjëherë harron komb, shet nder e atdhe.
2.
Plisi – simbol i të zgjedhurve për besë e nder
I bërë me lesh delesh t’shkelur nga disa herë
Duke e lagur e larë me ujë të vakët,ka punë
Duke e fërkuar, lëmuar e zvardhur me sapun
Derisa të qëndroi mbi kokë.dhe në furtunë!
Plisi-Kryevepër e qeleshepunuesëve tanë
Gjithmonë i bardhë, sikur nderi në vatan
Dikur për t’u mbrojtur nga të ftohtë e acar
Për t’u mbrojtur nga dielli në front e arë…
Plisi i bardhë- krenari kombëtare,e besë
Mosnënshtrim ndaj pushtuesve,qëndresë
Pastërti morale,për shqiptar ndershmëri
Plisi mbi kokëbardhë, gjithmonë i bardhësi
Plisi mbi kokë krenari edhe për djalëri
Pa plisi të quanin njer pa vlerë,pa burrëri
Pa plis në kokë,s’pagëzoheshe fis shqiptari…
Bardhësia shkon përtej simbolit të pastërtisë
Tregon dhe ndershmëri r’ kombit e shqiptarisë
Nga Rilindasit dikur, shenjtorë të mëmëdheut
Me penë e pushkë, si n’Beslidhjen e Skënderbeut
Thirrën plisbardhët rreth zjarrit të Prometeut
Flaka e pajtimit të ndizet, për bijtë e Atdheut…
3.
Emri plis i bardhë në Fjalor tonë e ëmbël fjalë
Fjalë e bardhë plisi , si bora e si det me valë;
Koka nën plis ruan fjalë t’peshuar e me mend
Plisbardhi në krye vatre,fjalën plumb n’kuvend.
Plis në kokë,nën mban fjalë t’urtë, t’ëmbël
Ndër shekuj ndriçoj natën dhe ditën e nxirë
N’ atdheun tim, t’larë n’ djersë e gjak ngrirë
Shpresën e humbur ta ngrohë, ta mbanë gjallë
Plisi s’duron fjalën e baltosur,as me ndonjë halë
Plisbardhi e ka fjalën shigjetë pa kthim në ballë…
Plisi urren fjalën përbuzëse e të sheqerosur
Plisi urren hipokritët e puthadorët e krekosur
Plisbardhi s’ka prioritet pasuri e as flori
Ai lakmon veç fjalët burrëri e trimëri
Ai goditi e shembi n’shekuj çdo padrejtësi…
Djalosh,burrë a plak me mjekërr të bardhë
Qeleshen e bardhë mbi sy,me dhe pa shall
Ç’simbolikë poetike,plisi mbi vetull n’ballë
Epikë diellore mbi kreshtat me ngjyrë borë
Që s’e tundi erë, rebesh,askush me dorë…
Malësori shtathedhur në t’bardha veshur
Qeleshen si bora në kokë mban ngjeshur
Stinët bardhësinë ia puthin në lule balli
Kur është krenar e i gëzuar dhe kur e zë halli!
4.
Plisi i bardhë -dymijë vjet qendresë e nderë
Plisi i bardhë i rrahur nëpër fortunë e në erë
Qëndrestar e dalëzotës mbi vetull si maje guri
Edhe plispërgjakur , me krenar e barti burri
Plisbardhi me plis fshinte dhe djersët e ballit
Plisi u bë vulë lashtësie-simbol i shqiptarit…
Shekujt n’shejtëni synuan t’i përbaltin bardhësitë
Plisi nuk humbi shkëlqimin-i paepur n’istikam
I pagjunjëzuar –himn yni në çifteli e n’lahutë
Plaku I urtë ballë oxhakut-fjalën urë e shkemb.
Mbi vetull si valë –çmend vashat e bukura
Plisi në syrin e armikut vriste aç sa vret plumbi
Plisi-metaforë qëndrese kështjellë e ka trualli
Bardhësi stinësh përballë furtunash-në logje .
Plisi bardhë kurorë,emblemë e fisit hynjnor
Sinonim i hyjnisë, që i përket fisit arbëroor
Që e kanë shejtëni bjeshkët nga Perëndia
Mrekulli hyjnore,nga Zoti dhuratë Shqipëria.
Kreshtat e maleve- kufij me plisa tё bardhё
Fjalёrrёnjё nё ballë të oxhakut,kapuçbardhё
Plisi i bardhё-bardhësi ndёr mote n’ sofёr
Emblemё e kurorë e pёrjetshme në çdo votër
Dhe dymijë vjet pas s’ka fis pa plis dhe pa pis …!
