Ah sikur ta dije!
Sa shpesh,në mëndje të sjell
netëve të vona.
Kur qyteti pushon,dhe vetëm
mendimet e mija,zhurmojnë.
Ah sikur ta dije!
Si është ,të kërkoj fjalët më të bukura
të ti them,ato që nuk guxoj.
Ah sikur ta dije!
Që sa herë më buzëqesh,
ndjej që brënda meje,një kopësht
plot lule,ngjyra,dhe aroma krijon.
Ah sikur ta dije!
Që sytë e tua,janë përgjigjja
e shumë pyetjeve,që shpirtin ma trazojnë.
Ah sikur ta dije!
Sa të dua,sa dhe mendimi mos nuk e kupton
më tmerron.
Ah sikur ta dije!
Që nëse një det të mund të bëhesha,
do të të mbaja të përqafuar
pa nxjerrë fjalë,përgjithmonë.
Ah sikur ta dije!
Që të gjitha,i shkruaj për ty.
dhe le të mos kenë,emrin tënd.
Por s’do ti dish kurrë,s’do ti mësosh!!